Theo Middelkamp Classic

Vandaag maar weer eens een tocht gereden. In het zoeken naar leuke tochtjes in de kalender van de NTFU stuitte ik op de Theo Middelkamp Classic, georganiseerd door een Goese wielerclub met dezelfde naam. Nu weet ik natuurlijk wel wie deze renner was - ik had immers een tijdje geleden een soort documentair filmpje in een of ander programma over hem gezien - maar toch nog eens even opgezocht wie deze naamgenoot nu precies was. En dan vind je een waslijst aan overwinningen van met name kermiskoersen. In Belgie leverde dat hem de bijnaam "Koning der kermiskoersen" op. Maar let wel: hij is ook de eerste Nederlander die wereldkampioen werd en ook de eerste Nederlander met een overwinning in een Touretappe. Voorwaar geen kattenplasje! Leuk om te lezen hoe die overwinning in een zware bergetappe tot stand kwam...!
Maar goed, vanmorgen dus op weg naar Heinkenszand alwaar de Zeeuwse ren- en tourclub "Theo Middelkamp" haar jaarlijkse Classic organiseerde. Met onvervalst Zeeuwse tongval vertelt een lid van het inschrijvingsteam dat er in Zeeland altijd wind staat maar dat die vandaag niet ongunstig stond. Bovendien had ik dankzij maar liefst 3,50 inschrijfgeld recht op 1x koffie met een heerlijke appelpunt en een busje lubricant ! Dat liet ik me geen 2x zeggen! Dat beeld blijft me de hele tocht van 120 km bij en sleept me natuurlijk door diepe dalen... De wind blaast vanuit oostelijke richting en dat was precies de kant die ik op rijd gedurende de eerste helft van de tocht. Over mooie dijken en dijkjes, door vlakke polders en over hoge bruggen die ook hier natuurlijk open staan - blijkbaar bestaat een 'staande mast route' niet alleen in Alphen aan den Rijn. De vriendelijke meneer van de inschrijving had me nog op een bijna vertrekkend ploegje gewezen zodat ik niet alleen hoefde te fietsen maar die heb ik nooit meer gezien en het ploegje dat ik achterop kom na een kilometertje of 15 rijdt de 70 km en mij net iets te langzaam. Verder wel veel fietsers gezien maar die deden niet mee aan deze tocht die toch alleszins de moeite waard is. Jammer alleen dat ik blijkbaar een pijl miste vlakbij Woensdrecht waardoor ik even wat extra km's omrijd maar gelukkig pak ik de draad vlak voor de stempelpost weer op! Als de dienstdoende stempelaar in Woensdrecht en daarna ook nog zijn zoontje mij van stempels heeft voorzien, waarschuwt het knaapje van een jaar of 10 dat ik wel goed op mijn kaartje moet letten omdat ik anders gediskwalificeerd zal worden. Ik zag mijn appelpunt en smeermiddel al aan mijn neus voorbij gaan dus ik beloof hem plechtig er goed op te zullen passen.
Van dit punt af draai ik terug richting Goes en krijg veelvuldig wind in de rug. Lekker trappen dus en das goed voor de moraal! De polders door maar ook de havengebieden van Yerseke en Wemeldinge! Zo rijd ik, met de lucht van het zilte nat en de iets minder prettige geur van "Zeeuws roem" zoals de mosselen ook worden aangeduid, terug naar de Stelleplas.
En inderdaad: de koffie met appelpunt smaakte voortreffelijk en ik verliet de Zeeuwse dreven met een mooi flesje smeermiddel!