Nieuw jasje

Omdat deze week er een monteur ons vast gaat knopen aan het glasvezelnet dacht ik deze glasvezelige achtergrond eens proberen. Misschien dat de snelheid van verbinding me weer wat inspireert om te bloggen. Nu werkt het seizoen natuurlijk ook niet erg mee: de avonden zijn kort en de temperaturen zakken gestaag. Helaas geen goede fietsomstandigheden meer of het weer in de weekeinden moet meevallen zoals afgelopen zaterdag en zondag.

Om die reden hebben we hier besloten het binnenfietsen eens serieus ter hand te nemen. We hebben al eens een ergobike gehad in een winterseizoen (zie eerdere blogposts) maar dat is niet helemaal goed genoeg bevonden. Vandaar dat we ons blik op de Tacx-producten hebben gericht. Ooit was ik in het bezit van een Tacx Cycletrack. Dat was een eenvoudig trainingsapparaat. Toch een aantal keren gebruikt maar niet in mijn serieuze fietstijd. Dus bij een eerdere verhuizing verkocht. Nu hebben we de ogen gericht op een virtuele trainer: de Tacx Bushido met pc upgrade. Zo geven we de indoortrainingen iets meer. Tenminste, dat is de bedoeling. Iemand nog tips of suggesties?

Rondje Breukelen - De Meije (met Bernice) door theofietst op Garmin Connect - Details

Rondje Breukelen - De Meije (met Bernice) door theofietst op Garmin Connect - Details

Op naar 't Regthuys!

Vandaag heeft zowat iedereen kunnen genieten van een prachtige zomerse najaarsdag en sommigen misschien zelfs wel van een heel zonnig weekeinde! Ik behoor tot die groep en gisteravond was het dan ook niet moeilijk om te besluiten de fiets te pakken: samen! In de NTFU-kalender stond geen tocht in de buurt gepland. Jammer maar helaas. De andere ritten waren ons iets te ver...vroeg opstaan en dergelijke... nee dat ging het niet worden.  Samen lekker naar Breukelen trappen! Mooi ritje en niet echt supervroeg op...dat was een mooi plan! En dan lekker koffie op de Kerkbrink bij 't Regthuys!

heerlijk rustig weer, geen wind en de dauw nog op de weilanden: wat is het toch schitterend fietsen hier! Eerst langs het Aarkanaal richting Ter Aar om daarna langs de Amstel richting Vrouwenpolder te gaan. Mooi poldergebied met hier en daar een kas. Via Uithoorn fietsen we langs de N201 langs Mijdrecht en Vinkeveen. Bij Vreeland kiezen we de route langs de Vecht. Nou ik hoef hierover natuurlijk niets te zeggen. Gelukkig zijn we redelijk vroeg en is het alleen druk als we voor een brug moeten wachten. Op naar de koffie! We hebben een heerlijk plekje in de zon en hoewel ik vergeten was geld in m'n zak te steken zit er in het foudraaltje dat altijd meegaat nog exact genoeg voor een bakkie-met!

Daarna terug over het A'dam Rijnkanaal in lange rechte lijnen richting De Meije. Voldaan ploffen we zo rond half een weer in onze achtertuin waar het de rest van de middag heerlijk toeven is! Superzondag was het (als we de voetbaluitslagen even terzijde leggen...)!

Nou vraag ik u af...

Vrijdag lekker avondje met Pink Floyd klanken die uitstekend werden vertolkt door Pink Project. Daarna was de zaterdag om bij te komen en op zondag weer geprobeerd een rondje te fietsen...tussen de buien en dreiging daarvan door. Het lukte wonderwel...ik heb hoegenaamd geen regen gehad maar kwam toch drijfnat thuis. Ik reed zo ongeveer achter een fikse bui aan en met het nat op het wegdek was ik binnen de kortste keren alsnog doorweekt. En tijdens deze omstandigheden viel mij iets op wat mij laatst ook al triggerde...: hoe bestaat het toch dat wanneer je op een fietspad rijdt of op een niet al te brede weg met weinig verkeer je altijd in de remmen moet omdat die ene tegenligger er precies aankomt als jij net fietsers wilt inhalen. dat was dus zondag ook het geval...mooi landelijk weggetje van ongeveer een kilometer of twee, drie. Ik kom de hele weg geen kip tegen (t was immers een weggetje door boerengebied...) tot op het einde ik een fietsend stel achterop rijd en, hoe bestaat het, er ook een tegenligger verschijnt waardoor de vaart er meteen weer uit is...kan iemand mij dat uitleggen??? Om met Wim Sonneveld te spreken: "Nou vraag ik u af meneer Sonneberg...:

Bandjes

Vorige week kwam ik thuis met een aflopende band. Nadere bestudering van de achterband leerde me dat er slijt op zat...er piepte een tussenlaagje door de eerste slijtlaag heen...nu al? Of valt het eigenlijk wel mee? Wanneer is het acceptabel dat je bandje versleten is? Die vraag spookte even door t hoofd...maar ik kon gelukkig wel gewoon slapen... Nieuwe bandjes besteld. Wederom Schwalbe Lugano maar nu met een rood biesje. Na de geheel zwarte editie vond ik deze wel goed passen bij het rode biesje over het frame. Op de foto viel het me op dat zelfs de boom zijn vruchtjes aan de bandjes had aangepast... Hier tegen steken de appelgroene ventieldopjes goed af...ha...dat zal ze leren: die raaskallende fietsfanaten die niets en niemand ontzien tijdens hun tochten langs 's Heeren wegen! Afgelopen week wel gefietst tussen de buien door en dat lukte eigenlijk wonderwel! Alleen maakt het voor het fietsonderhoud niet veel uit. Word je niet van bovenaf natgeregend dan komt de nattigheid wel van onderaf... Met de nodige bagger wel te verstaan. Dus vandaag het geheel maar weer eens onder handen genomen, incl onderhoud aan het kettinkje want die begon ook iets te knarsen...

Maar even terugkomend op de bandenkwestie: wat vind jij een acceptabel kilometrage voor een buitenbandje?

Vriendelijk fietsen!

Het is zaterdagmiddag. Zoonlief heeft met 4-1 gewonnen van DOSR en zelf nog fraai gescoord! Tot zover het goede nieuws...ging met zonnetje van huis maar bij ARC aangekomen werd de hemelwatertoevoer geheel opengedraaid. Gelukkig duurt de bui maar 10 minuten en kan ik schuilen onder mijn pluutje en achter een muurtje. Daarna wordt het niet echt meer droog en regent het afwisselend hard of harder.
Thuisgekomen check ik buienradar en KNMI in de hoop nog een ommetje te fietsen. Afgelopen woensdagavond een 'buitje' gehad onder het fietsen waardoor het meer op roeien leek... Dus nu wil ik weer 's droog rijden. Maar dat is mmenteel een illusie. Dus dan maar eens wat mailtjes lezen en wat surfen langs blogs. Zo kom ik ineens op een leuke site: Fietspraat. Leuke stukjes grappige anecdotes, tips en trucs. Daar valt mijn oog op een site die appelleeert aan ons fietsgedrag. Om dit initiatief te steunen kun je fietsbandventieldopjes bestellen. Die zijn groen van kleur en dat past bij het gedrag dat een fietser, hoe snel dan ook, zou moeten vertonen. Je knalt je verpakkingspapiertjes niet in de berm of lapt elke verkeersregel niet aan je laars. Dan kan beter! Dit initiatief: 'ik fiets vriendelijk' verdient aandacht en wie weet verbeteren we hiermee ook de negatieve beeldvorming over (race)fietsers die bestaat bij medeweggebruikers. Daarna is de weg vrij voor een zelfde soort initiatief om dikkebandenfietsers ervan te overtuigen dat ze niet midden op de weg/het fietspad af moeten stappen...

(het regent nog steeds...of weer?)

Poffertjes

"Poffertjes zijn een soort kleine pannenkoekjes, maar zoeter en dikker omdat ze rijzen. In tegenstelling tot pannenkoeken worden poffertjes tijdens het bereiden omgedraaid als het beslag nog niet helemaal gestold is. Daardoor zijn ze van binnen nog wat zachter en worden ze mooi rond. " (vlg. Wikipedia)
Afgelopen zondag heerlijk gepedaleerd vanaf Amersfoort. Behoorlijk vroeg start ik bij Snelverzet Hoogland voor de Rabobank Prestige toertocht. En het leuke van deze dag is dat ik hier medeblogger Johan Barelds ontmoet die ook deze tocht gaat fietsen samen met zijn zwager Cees. we starten met geweldig weer en beginnen aan een mooi parcours van 150km. Gaan de eerste km's in tempo doeloe en wordt er voornamelijk veel informatie uitgewisseld, na een kilometer of 50 gaat het tempo ineens rap minder doeloe en veel meer rapido! Als je Johan's blog leest is dat voornamelijk te wijten (of is dat nu te danken...) aan mijn tempoversnelling terwijl zwager Cees en ik na afloop daar vooral Johans versnelling als veroorzaker aanwijzen. Ik heb zwager Cees natuurlijk hoog zitten - die kent 'm al langer dan afgelopen zondag... Ook zou hier een getuigeverslag van een wat oudere maar zeker geen langzame medefietser met zijn vrouw ons gelijk kunnen tonen...maar helaas...het schijnt dat deze twee vanmorgen pas van het zuurstof af zijn na de demarrage van Johan op een viaduct!

Daarna komen we bij een ander tweetal te rijden dat, net als wij, flink doortrapt. Het blijken later twee ASR-collega's die elkaar van een fietstochtje van de baas hebben leren kennen en vaker samen koersen. Ook als ongeveer op de helft er een pittig buitje van zo'n 15 kilometer lang (kan ook een halfuurtje geweest zijn) over ons uitgestort wordt. We stoempen dapper door. Als het droog is en we passeren een terrasje zijn de gedachten 1: opdrogen in de zon met appeltaart en koffie! Het smaakt ons maar al te goed!

We rijden daarna stevig door, met name ook omdat de heer Barelds er goede zin in heeft deze zondag. Hij wil natuurlijk de laatste serieuze test voor de Velomediane goed doorstaan. Het lukt hem het minipelotonnetje zo nu en dan te laten kraken en knarsen...of was dat nu het nog immer aanwezige zand tussen tanden en kiezen van de plensregen? Enfin, we arriveren na nog wat zoekwerk vlakbij de wielerbaan met een mooi gemiddelde van rond de 30,4 km/u. Een heerlijk koel biertje spoelde het zand vlot weg. Het mooiste kwam nu als laatst: het tegoedbonnetje voor een heerlijke portie poffertjes die door kopman Johan himself werd opgehaald: het smaakte Top! Doen we wat mij betreft vaker Johan en Cees! Succes in La Roche!

Tiels Flipje

Natuurlijk kent iedereen (van een jaartje of 40+) onze fruitige vriend uit Tiel! Hij vertegenwoordigde de Tielse jamfabriek "De Betuwe". Daaraan moet ik denken terwijl ik op zaterdag 30 juli naar de West-Betuwetoer in Tiel rijd. Ik ben benieuwd of deze betoverde framboos nog ergens tegenkom in dit fruitgebied. Het is fris deze ochtend en ik vraag me af of ik spijt krijg dat ik met blote armen vertrek. Armstukken zouden hier op zijn plaats geweest zijn maar die heb ik nog (steeds) niet aangeschaft. Het ondershirt met lange mouw lijkt me dan wel weer wat overdreven...

Ik ben op weg voor de 150 km die aan de overkant van de Rijn diverse bekende en minder bekende klimmetjes bevat. Met diverse groepjes oprijdend steken we bij Rhenen de rivier over. We rijden over de Grebbeberg en de Wageninge berg richting Italiaanse Weg. Dat is een leuk klimmetje (BIG!) die ik nog ken van de Blogride van vorig jaar. Bijna bovenaan staat een fotograaf en die klikt, naar later zou blijken, een mooi plaatje (al zeg ik het zelf). Hij prijkt nu op mijn laptop als bureaublad en hier op het blog is het de nieuwe profielfoto (beetje klein misschien?). Nou vooruit dan...ik zet 'm straks onderaan dit stukkie.
Intussen heb ik er lekker de vaart in en komt de eerste stempel/koffiestop mij iets te vroeg. Ik wil wat verder zijn om op te steken. Helaas denken mijn medefietsers er anders over en die blijven nog even hangen. Een nieuw groepje opzoeken dan maar. gelukkig is dat geen probleem. Toch rijden er hier wat andere fietsers in en het vormt geen 'team'. Ik trek dus mijn eigen plan en fiets lekker door. Na de Amerongse Berg kom ik samen te rijden met een jonge knaap op een mooie Koga. Dat gaat lekker. Om beurten kop en we rijden een lekker gemiddelde. Tot we in Doorn even de weg kwijt zijn. Hoogstwaarschijnlijk zijn we daar een bordje voorbij gereden. Een meneer in een 'Fiets'setje wist gedecideerd te melden dat we inderdaad linksaf moesten slaan om vervolgens de volgende stempelpost aan te doen - het klopte! Lekker even bijtanken met banaan, krentenbol en een flesje water. Als we later door Leersum crossen met een behoorlijk vaartje rijd ik lek. De eerste met deze fiets en ik geloof zelf de eerste lekke band van dit seizoen. Met de nieuwe bandenlichtertjes van Tacx ligt het nieuwe bandje er in no-time omheen. Het pompen met het minipompje van Lezyne moet even wennen. Kort slagje en dan lukt het wel... uiteindelijk vrij snel weer verder. We rijden met rasse pedaalslag weer richting Rhenen. Maar...niet eerder dan na een tweede lekke band...dat levert een logistiek probleempje op...ik heb mijn reservebandje natuurlijk al gebruikt en geen plakspullen bij me... Als ik de buitenband goed inspecteer zie ik andermaak niet veel bijzonders. Totdat ik de binnenzijde nog eens goed bevoel. Een flinke ijzeren pin of naald ligt (over)dwars! Dat was waarschijnlijk de eerste keer ook al de boosdoener. Ik schiet links en rechts fietsers aan om een binnenbandje te bietsen en dat heeft gelukkig succes: bedankt hoor, meneer in geel wielershirt! Ik kan weer verder maar de bandenspanning is niet helemaal top. En ik heb nog zo op m'n falie gekregen bij Bike-Zone. "U moet echt op hardere banden rijden!" En dat heb ik me natuurlijk ter harte genomen en pomp thuis lekker hard op met de nieuw aangeschafte Blow Joe! Eenmaal weer in Tiel bedenk ik me dat Flipje geen acte de presence heeft gegeven. Maar als hij er bij geweest was had hij zeker die meneer in geel shirt in het zonnetje gezet! Tenslotte was hij in zijn avonturen degene die zorgde voor een goede afloop!

Vakantietijd 2

Na de kustverkenningen richting Pisa en Lucca wordt de camper op een prachtige terrassencamping geplaatst. Prachtig uitzicht over de omgeving van Pistoia...maar dat houdt wel in dat er richting camping een stevige klim moest worden ingezet. Dus hebben we hier minder gefietst - 1x naar het in de buurt gelegen Vinci - inderdaad...de geboortestad van...

Tijdens verkenningen in de buurt bleek dat het naburige dorpje San Baronto de plaats is waar de huidige Italiaanse kampioen Giovanni Visconti van afkomstig is. De plaatselijke fanclub heeft dan ook een duidelijk, niet te missen spandoek in het dorpsstraatje hangen. De voorzitter van deze club was zo vriendelijk om mij even op de gevoelige plaat vast te leggen toen ik daar langsreed nadat ik Vinci had gerond. Op de uitnodiging om twee dagen later mee te doen aan de festiviteiten rond de campione Italiano kon ik helaas niet ingaan: wij trokken weer verder rond in Toscane, Nadat ik nog enige vriendelijkheden uitgewisseld heb, trap ik verder richting camping. Daar lag dat vermaledijde klimmetje nog te wachten...'Pedala! ' roept men dan...

Vakantietijd 1

Nog maar twee weken na de koop moet de Bianchi een 'thuiswedstrijd' rijden: we zijn in Toscane! Samen met de camper naar het Italiaanse waar de zon heerlijk schijnt. Vanuit Torre del Lago (in de buurt van Viareggio) hebben we twee routes gepland: tochtje naar Pisa en Lucca. Zo gezegd, zo gedaan! Op maandag rijden we het dorpje door in de richting van Pisa. Volgens mijn navigatiekunsten moest dat 1 rechte weg zijn en dan 1x afslaan naar links. Het dorp uit gaat natuurlijk allemaal niet zo vlot want druk werk- en vakantieverkeer door smalle straatjes. Daarna de Via Aurelia op: een nogal drukke secundaire weg die gedeeltelijk langs de Autostrada Azzura loopt. Maar opvallend is het wel: ondanks het drukke verkeerskarakter in Italie houden automobilisten ruim rekening met de racefietsers. Of ze rijden met voldoende ruimte om je heen of wachten achter je rustig af tot die gelegenheid zich voordoet!

De route wijst zichzelf inderdaad: we rijden in 1x naar het Piazza del Duomo. Lekker toeristisch tussen de toeristen met de fietsen aan de hand lopen we langs de bekende klokkentoren met . Nee...wij gaan niet poseren in de houding van 'kijk mij die toren tegenhouden...!" Wel gaan onze 'Italianen' even op de foto met de toren op de achtergrond.

Nu is het deze dag nogal warm dus na het loopje over het plein en een fris colaatje met een soort van appelflap gaan we weer camperwaarts. Daar genieten we lekker na van een eerste tochtje.

De dag daarna doen we Lucca aan. Dat ligt wel iets verder weg maar met de Garmin en eigen orientatievermogen komen we soepeltjes in dit prachtige stadje aan. Het fietsen in deze contreien is eenvoudig vlak. Lucca is een oud vestingsstadje met een flinke muur er onheen. Daarvan is eigenlijk een soort parkachtige omgeving van gemaakt met een fietspad. Zo rijd je verheven boven de stad prachtig rond en kun je geregeld er voor kiezen het stadje in te rijden.

Ik denk, zittend op een terrasje met een lekkere espresso doppio, aan twee wielertalenten die hier in Lucca wonen: Mario Cipollini en onze eigen Thomas Dekker. Tegen beter weten in kijk ik toch rond of er toevallig een glimp op te vangen is...niet dus.

Op de terugweg speelt de warmte en te weinig proviand ons iets parten. Gelukkig doet een colaatje en wat water wonderen.

B B B

Bianchi - Bicicletta Bellissima...


...per dama bianca!
Meer tekst later!

Voetbal - fietsers

Zoonlief speelt sinds jaren voetbal bij ARC - de topklasser uit Alphen aan den Rijn. Dat heeft op zich niet veel met eigen sportbeleving te maken. Of het moet de onlangs gespeelde ouders-jeugdwedstrijd zijn waarbij we dit jaar eigenlijk voor het eerst kansloos hebben verloren... Met een vast clubje ouders hebben we altijd veel plezier langs het veld. Soms moet er ook gevlagd worden of vervangen we met een groepje vaders de weggevallen trainer. Tot zover de aanleiding. Nu werd er tijdens een van de vele koppen koffie van dit seizoen het plan opgevat om eens een leuk fietstochtje te gaan maken. Zo gezegd, zo gedaan natuurlijk. En daarom staan we op zondag om 9 uur met een bakje koffie in de tuin van Erica. Klaas, Manuela, Robert en ikzelf completeren het kwintet. Ik had voorgesteld een rondje van 70-80 km te doen. Best een mooi stukkie dacht ik zo; een rondje Breukelen. Mooi weertje met een niet ongunstige wind. En zo pedaleren we gevijven richting Uithoorn. Op mijn suggestie om wellicht iets af te snijden als het kilometrage te groot zou worden, werd negatief gereageerd: we gaan langs de Vecht naar Breukelen! Een mooie ambitie.

Met een lekker tempootje rijden we langs de Mijdrechtse Zuwe - de wind staat niet ongunstig voor dit gedeelte. Terug maar eens zien wat het wordt. Het stukje langs de Vecht is prachtig en men geniet...maar het wordt wel tijd voor koffie...!

Gelukkig strijken we na een kilometertje of 40 neer op het terras van Het Regthuis. Prima appelpuntje hoor! Hier kunnen meteen wat sterke verhalen worden uitgewisseld - zo hoort dat bij een fietstocht natuurlijk!

Daarna weer richting Alphen. Het windje komt nu wat nadrukkelijker in beeld en dus waaieren we over een lekker brede weg. Tijd om wat actiefoto's te schieten. Hier en daar begint het peloton wel iets te kraken maar er wordt op de tanden gebeten.

Door De Meije rijden we gunstig t.o. de wind terug naar Alphense dreven. Langs de Rijn trekt een enkeling nog even het gas open en wordt overtollige energie aangesproken - de hefbrug is immers alweer in zicht. Hier splitst de groep en we spreken af dat dit zeker een vervolg gaat krijgen! Leuk hoor!

Spinnen in Delluf

Het is inmiddels alweer een week geleden maar wat waqs het mooi in Delft op de Beestenmarkt! De spinningmarathon die georganiseerd was door de twee Alpe d'HuZes teams De Viergang en Hardleers. Ik besloot dit evenement als fietsdoel te kiezen om met mijn nieuwe fietspakje aan (ja, die van team De Viergang!) met name Amber en Ton nog even een hart onder de riem te steken. Het weer was prima en toen ik de Beestenmarkt op reed was de sfeer al voelbaar: goeie beats en een opzwepende leider zorgde voor een echt spinningsfeertje.

Maar liefst 164 fietsen met even zovele fietsers zweetten en dansten op de trappers. De sfeer was opperbest. Tussen de drukke werkzaamheden door loop ik nog Ton en Amber tegen het lijf. Zij genieten evenzeer van dit prachtige evenement en alle drukke voorbereidingen werpen duidelijke vruchten af. Ik ga met Amber nog even op de foto en wens beiden natuurlijk het beste voor de 9e juni.

Deze dag kan in ieder geval niet meer stuk en het levert een prachtig bedrag op!

Dag van de Arbeid...in Stompwijk

Zondag 1 mei: dit jaar een uitgelezen dag voor de jaarlijkse Elf Dorpentocht, georganiseerd door Tourclub Stompwijk. Vanwege de noordoosten wind zie ik bij voorbaat al op tegen de laatste kilometers vanuit Maasland. Maar ik heb geluk deze dag: we rijden de route andersom! Voor de 125 km gaat de route eerst via Delft naar Maasland. Stempelen en vanaf daar komt de wind op kop. eerst alleen maar van lieverlede rijd ik in een soort groepje. De snelheid wisselt nogal. Ik pak samen met een andere Kuotafietser nogal eens wat kopwerk. dat rijdt best aardig en de kilometers rollen soepeltjes onder de wielen door en dat ondanks de tegenwind. Onderweg krijgen we nog een sportdrankje met mars aangeboden. Het gesprek gaat natuurlijk over de wind. Ik opper nog dat het vandaag 1 mei is: de dag van de Arbeid is dus daar hoort die wind natuurlijk bij! Onderweg gok dat nu het verste punt Bodegraven moet zijn en dat we dan met de wind in de rug richting Stompwijk zullen rijden - een verheugende gedachte! Via Waddinxveen slingeren we zo langzamerhand Reeuwijk binnen. Daar is het bij restaurant Friends tijd voor koffie met een overheerlijke appelpunt: smaakt prima! Als ik weer opstap vertrekt er ook een groepje renners uit het Westland. Ik sluit aan en doe driftig mee in het molentje dat gedraaid wordt tegen de wind in. Ik mijmer over 'zwaren labeur' stoempen en andere wielertermen, al of niet van Belgische origine...Zo komen we ras in Bodegraven aan. Een flink deel van de groep gaat door voor de 160km en koerst richting De Hoef. Ik draai richting Alphen met nog twee anderen. we steken het grote blad en laten ons heerlijk voortblazen. Het tempo is goed en over voor mij zeer bekend terrein scheuren we via Boskoop, Alphen en Zoeterwoude naar Stompwijk. Dat liep voortreffelijk. Bij het Blesse Paard nemen we voor elkaar de hoed af, chapeau dus, en bedankt voor de gezellige laatste kilometers! Tijd voor een biertje.

Duin en bollentocht

Lekker een tochtje om de hoek. Avanti organiseert de Duin en Bollentocht - mooi om vanuit huis een tochtje van 120 km te rijden. Prachtig weer doet het 'm helemaal vandaag. De route voert via Leiden en Warmond naar de duinen bij Noordwijk en Noordwijkerhout. Hier en daar hebben de routestickers niet goed gekleefd blijkbaar maar gelukkig heb ik een beschrijving bij me. Tot en met Zandvoort gaat het goed. Maar als de route een hardloop wedstrijd kruist, raak ik het spoor even bijster. Gelukkig weet ik de weg richting Keukenhof weer te vinden. Daar om de hoek is immers de tweede controlepost bij toerclub de Bollenstreek. Leuke kantine en een lekker kopje koffie met appelpunt. Ik blijk de eerste stempelaar van de 120 km te zijn. Daarna richting Lisse. Daar gaat het mis...de route (of de stickers) is (zijn) niet te vinden. Tesamen met enkele andere fietsers komen we er niet goed uit. Als ik dan nog een inschattingsfout maak ben ik er klaar mee. Als ik via Hillegom bij Lisse op de Ringdijk ben rijd ik regelrecht naar Leimuiden en Alphen. Ik kom ruimschoots aan de kilometers: 140 km. Was toch een lekker tochtje en super weer! Gelukkig ging ik niet voor de herinnering en kon de kantine van Avanti laten voor wat die is: een erg mooie! http://

Updeet

Het is hard nodig een beetje bij te kletsen. Er is inmiddels best wel weer wat gedaan de laatste week! Te beginnen met vorige week zaterdag - de Joop Zoetemelk Classic! De traditionele openingsrit van het nieuwe fietsjaar! De spreekwoordelijke weergoden lieten zich van hun goede kant zien en na een wat mistige start werd deze 5e editie met mooi weer verreden. Ik blijf het jammer vinden dat er geen tussenafstand van zo rond de 1oo km is te kiezen. nu heb ik dat wel gered (104 km om precies te zijn) met het heen en terug rijden maar zeker met zo'n mooie dag had het nog wel ietsje meer mogen zijn - zo rond de 120 ofzo. Op dinsdag had ik met de sectie aardrijkskunde een leuk teambuildingsuitje: mountainbiken in de buurt van Bilthoven. Dit onder deskundige leiding van Nicoletta de Jager- een zeer begenadigd mountainbikester (3e van Nederland). Na het inrijden wat leuke en spannende behendigheidsoefeningen. Op de gehuurde bikes werd driftig geoefend en gestunt! Jammer dat we met 'losse' trappers reden. Als slot werd er nog even een ronde geknald en ik liet me niet kennen en kon ik (met meer geluk dan wijsheid en blind vertrouwen in de terreinkennis van Nicoletta) nog enigszins in het wiel blijven van de sportvrouw van het jaar '11 van Vinkeveen. 1x schoot m'n voet van het pedaal en dat kwam me op een pijnlijke plek op het scheenbeen te staan. Gelukkig was dat snel vergeten na het gezellige tapassmikkelen in Utrecht. Zaterdagavond stond 'Man en fiets' van Wilfried de Jong & Ocobar in mijn agenda. Daar had ik wel zin in. Het was een prachtige avond waarin een aantal fragmenten uit zijn door mij al eerder geprezen boek aan bod kwamen maar nu dan ook nog gelardeerd met verrassend goede muziek van zijn band die wekelijks in Holland Sport te zien is. 's Avonds wilde de deur van de parkeergarage voor Wilfried en zijn gezelschap niet open gaan en ook ons kaartje deed 't niet. Gaf mij de kans met een welgemeende handdruk hem te bedanken voor de mooie theateravond! Tenslotte op de eerste zomertijdse zondag een heerlijk rondje gereden over Breukelen. Top!

Kicken met Kuota

Na er eerst alleen maar naar gekeken te hebben moet er toch ook een moment komen dat er mee gereden wordt. Vreemd genoeg stel ik dat moment nog eerst uit...het lopen van de Twintig moest eerst en de pedalen nog overgezet van de Jan Janssen. Op maandag schijnt het zonnetje en rijd ik naar Koudekerk om bij Leo vd Post toch maar nieuwe SPD'tjes op te halen - nieuw staat net even mooier vindt ook mijn oude buurjongen die de winkel nu bestiert, al waren de vorige pas van afgelopen jaar.

Als ik thuiskom, monteer ik de pedalen maar is er eigenlijk net geen tijd genoeg meer voor het eerste proefritje. Het lijkt haast wel of ik niet durf...ken je dat 'vreemde gevoel' soms ook of heb ik dat alleen? Gelukkig vindt Bernice dat het eten nog wel even kan wachten en dat ik nu echt op moest stappen. Een raar gevoel in de buik...maar het moet gebeuren! Het lijkt haast een vorm van faalangst...dat de fiets niet 'past' ofzo... Maar goed toch maar opgestapt...klein rondje uitproberen hier in de polder. De pedalen zitten uiteraard wat strakker dus extra oppassen om niet de welbekende beginners-valpartij-op-nieuwe-fiets te ervaren.

Ik stap op, trap de eerste meters en na 100 meter aan het eind van het straatje denk ik dat de fiets als gegoten zit maar kan dat eigenlijk wel? Het stuur zit mooi zo met de handles van de 105. Ik hoor geen rammeltje, geen piepje of ander geluidje...als ik schakel alleen een klikje en hup 't werkt als een zonnetje. Ik word er haast bang van... Moet wel even wennen aan het schakelen want ik was een Campagnolo-schakelaar en nu heb ik mijn eerste Shimano-groep. Het klikt meteen! Met een heerlijk avondzonnetje door de polder straalt mijn gezicht ook steeds meer; hij rijdt als een trein! Ook met het volgende ritje van 60 en later 40km blijf ik enthousiast - het is echt 'kicken met Kuota!

KUOTA !!

Dat is het antwoord op de quizvraag van de vorige keer! Gisteren mocht ik 'm komen ophalen van BikeZone: de Kuota Kharma. Aardige mensen hoor! Hebben in Den Haag een zaak en deze in Roelofarendsveen is nog maar pas open. Ik vind Kuota een prachtfiets en dit is de dichtst bijzijnde dealer. Prettig geholpen en dat is ook een pre wat mij betreft. Wat vind je ervan?

Helaas moet er vandaag nog gelopen worden. Helaas wat het fietsen betreft. De voorbereiding is beroerd: zo vroeg als ik dit jaar op de fiets zat is het nog nooit voorgekomen en daarmee nam de lust tot hardlopen wel af. Mijn idee om nog wel in de vakantie van vorige week een paar keer te lopen liep uit op niks. Dus nogal onvoorbereid toch maar op de 10 km van de businessloop van de 20 van Alphen gestart, met de Olympische gedachte zal ik maar zeggen. Loop ik vandaag 50 minuten dan ben ik tevreden. Meevaller: het zonnetje schijnt en de wind valt mee. Ik maak deel uit van de Scala (sportiefste school van Nederland 2010-2012) Loopgroep - vorig jaar winnaar van de Businessloop. Als het vandaag maar niet van mijn tijd afhangt. Maar gelukkig loopt er een extra snelle collega mee en gelukkig loop ik nog niet zo heel erg beroerd: kom uit op een nettotijd van 47:03 minuten en ik onderweg (zonder horloge) maar denken dat ik liep op een tijd boven de 50 minuten omdat de tussentijd die werd aangegeven op 5km op 25 minuten uitkomt en ik na de twee bruggen een beetje de benen begin te voelen. Bij de finish doet de klok het niet en pas na afloop kom ik achter de meevallende tijd. En...we hebben met het team weer gewonnen!

Maar na het lopen had ik geen puf meer om op de nieuwe fiets te stappen dus dan maar een extra dagje kijken en genieten - ook geen straf!

Jawel...

Zo mooi om de voorbije vakantieweek in alle rust te besteden aan de keuzes op het gebied van een nieuwe fiets. Keuze maken is (soms) niet mijn sterkste kant maar het ging mij vanwege het ruime tijdsbestek goed af. natuurlijk was er per bezochte winkel genoeg reden tot twijfel maar eenmaal aangekomen bij Bike-Zone in Roelofarendsveen was de kogel snel door de kerk! Jawel! Hij is besteld! Ik laat nog even tijd voor spanning en tromgeroffel maar wie de site van Bike-Zone bekijkt kan een hint verwachten...'t is een Italiaanse...

Mixed feelings

'Hij ken nie kieze...' kent u die uitdrukking? Dat is een beetje de gemoedstoestand waarin ik me nu bevind. Normaliter start ik na de Twintig van Alphen, het eerste weekeinde van maart, met fietsen. In de winter wordt er immers gelopen en hangt de fiets in zijn hangmatje te winterslapen. Maar het lopen zit een beetje in het slop...ik kom er niet erg toe. In de kerstvakantie lukte het, ondanks de sneeuw nog wel aardig maar het zakt een beetje in. Intussen heb ik al wel zeven keer op de fiets gezeten. Zou ik er in deze vakantieweek toe komen om de achterstand een beetje in te halen? Het is tenslotte de 10 km waaraan ik meedoe dus het is snel weer op te pakken. Ik zit intussen naar het parcours te kijken voor de tien. Alweer een andere route dan de vorige twee edities...die kunnen dus ook al niet kiezen...

Ik wil graag een nieuwe fiets kopen in de komende weken...maar ik zie de bui alweer hangen. Heb me al in vroeg stadium (lees dit) georienteerd op merken en modellen en er zitten mooie modelletjes bij maar ja...welke wordt het dan. Ook daar wil ik me deze week mee bezig houden. Zo zie je maar...je kunt beter maar werken (?).

Vento

Nee...ik heb geen andere auto gekocht maar ik oefen alvast wat woordjes Italiaans voor onze vakantie deze zomer. We gaan met z'n tweetjes naar Italie en de fietsen gaan mee. Camper gehuurd en de Alpen over naar Toscane!

Vento is het Italiaanse woordje voor wind... Want die was ruim aanwezig afgelopen dagen. In het vorige weekeinde was ik al schoorvoetend op de fiets gestapt...nooit eerder zat ik zo vroeg in het jaar op de fiets! Stiekem hopend op een mooi jaargemiddelde in 2011. Maar deze zondag was het toch mooi genoeg om de bandjes weer op te pompen voor een ritje. Het filmpje op het blog van Ton illustreert mooi hoeveel woei er stond en dat lichte fietsen niet altijd in het voordeel zijn...

Het werd flink beuken en knoeperen, stoempen en harken met een beer op je rug! (Ik sta open voor meer wielertermen die dit zo mooi kunnen omschrijven!) Het blijft een vreemde gewaarwording je hartslag gestaag omhoog te zien gaan terwijl de snelheid soms even gestaag daalde. Laten we het er op houden dat het nog ontbreekt aan tempohardheid...

Inmiddels worden ook de eerste fietsplannetjes gesmeed. Dit jaar niet veel leuke, eenmalige fietsevenementen zoals Giro en Tour dat vorig jaar waren. Toch valt er natuurlijk veel te fietsen en dat gaan we dan ook maar doen! De eerste inschrijving betreft de Joop Zoetemelk Classic die hopelijk het weer zal treffen van twee edities terug.

En erg leuk is natuurlijk ook de Blogride 2011! Daar moeten we allemaal weer bij zijn - was immers erg gezellig vorig jaar!

Ik zeg: Woepie!!

De beste wensen en PLONS!

Vandaag eindelijk de Nieuwjaarsduik in Scheveningen! Wat een prachtig evenement, niet in de laatste plaats vanwege het lekkere zonnetje, de soep, muts en handschoenen en natuurlijk de speciale verzorging van Bernice die ik met graagte ontvang. Samen zoeken we de teamleden van Team Telstar of eventueel die van Team Hardleers om mijn te sponsoren leden Ton en Amber te ontmoeten. Ik had nog zo gezegd: doe dat oranje mutsje van Unox op...dan herken ik je snel tussen de 10.000 andere deelnemers...maar helaas...Ton en Amber niet gevonden. Wel zie ik pal na mijn plonsactiviteiten een drietal teamleden van Telstar lopen die ook op zoek waren naar hun teammaten. Prima te herkennen in hun gloednieuwe teamkleding! Ik prijs me binnenkort eveneens gelukkig met zo'n mooi setje want die heb ik gisteren ook besteld. Meteen kennis gemaakt met Ruud, Arjan en Chris echte 'Alpe d'HuZeskanjers' en natuurlijk gelijk op de foto!

Wel handig dat Bernice ook de foto's maakt - ik moet immers ook bewijsstukken hebben! Nou dat is prima gelukt dacht ik zo.

6x het water in gesprongen met twee plonzen (ook voor Bernice) moest het worden en dat lukt ook. Hoe vaker ik uit het water kom hoe lekkerder het boven het water wordt ontdek ik. In mijn hoofd speelt het motto van deze duik: 'aanstellen is geen optie' dus hup daar ga ik nog maar een keer. Op het strand is het net te koud om nog even op het plaid te liggen voor een teintje... Tegen de tijd dat het echt koud begint te worden ben ik klaar.

Later zie ik op Twitter nog wel een tweet van Amber gemaakt op de boulevard maar helaas zijn wij elkaar misgelopen. Had ik hen mooi kunnen verrassen met het eindbedrag van zevenhonderd euro, elk €350,-

Ton en Amber, het bedrag wordt gestort en ik hoop dat er nog veel geld zal volgen de komende tijd!! Succes met de voorbereidingen voor jullie beiden en de andere leden van jullie team! We komen elkaar nog wel op een ander moment tegen!