Beetje raar...maar ook lekker!

Zondagochtend 27 september: lekker op tijd naar Zwanenburg om daar de rit 'Zwanenburg-Groenekan' te gaan rijden. In de auto geniet ik van een ontluikende zondagmorgen met flarden mist en een doorbrekend zonnetje - de voorbode van een mooie dag! In het clubhuis van De Bataaf aangekomen hoef ik niet in de rij te staan...ik ben de enige die er staat. De vriendelijke meneer en mevrouw die achter de inschrijftafel zitten, vertellen me dat de rijders net weg zijn. Ik had vlak voor aankomst inderdaad 2 groepen zien rijden. "Moest iedereen dan om 9 uur starten?" was mijn verbaasde vraag. Er wordt ontkennend op geantwoord. Dus leg ik 2 eurootjes op tafel en wil het inschrijfformuliertje invullen. Nu blijkt echter dat de routebeschrijvingen van de 110km niet meer voorradig zijn en erger: het is geen gepijlde tocht... "Dan maar de 60km?" zo vraagt mij de bereidwillige mevrouw. Ik overleg met mezelf of ik wel een rondje Hoofddorp wil gaan rijden met een papiertje in mijn hand voor de route. Ik vind het een weinig aantrekkelijke gedachte dus ik antwoord dat ik dan maar weer op Alphen aan ga en van huis uit een ritje ga maken.
Zo sta ik een klein half uurtje later weer in de eigen achtertuin. Maar stuntel als een beginner om dat achterwiel, of liever gezegd, die onwillige ketting op z’n plaats te krijgen. Als dat dan eindelijk voor elkaar is en de vingers weer schoon, ben ik toe aan een bakkie koffie.
Eenmaal op de fiets blijven leuke en gekke dingen zich afwisselen. Op 100 meter van de splitsing bij Cronesteijn weet ik nog steeds niet of ik links of rechtsaf zal slaan. Rechtdoor is geen optie want de Vliet… Het wordt links richting Vlietlanden en Leidschendam. Heerlijk tochtje langs de Vliet en daarna de polders van Zoetermeer, Moerkapelle en Hazerswoude. Uiteindelijk geen 110 maar 67 km gereden en ik vind het prima zo en het is pas 14.00 uur. Lekker nog tijd genoeg voor het WK! Daar toch nog weer een gekke ontknoping…die Cadel…volgens mij schrok hij er zelf van op de meet!