Op de laatste dag van een weekje meivakantie rinkelde het wekkertje al om half zes...ppfff dat valt echt niet mee! Maar wel lekker om op het gemakje alles klaar te krijgen en op tijd (dat is om 7 uur) in Amsterdam te staan op het parkeerterrein van Reuters. Dat is een kilometer of anderhalf van de start verwijderd; een ideale plek. Bernice wat stilletjes omdat een eerste keer deelnemen aan een toertocht toch enige spanning met zich meebrengt.
De 150km zou starten tussen 7 en 8 uur. Maar rond de klok van half acht aangekomen, werd de startzone afgesloten voor de volgende start (van de 100km). Besloten werd om de startzone te laten voor wat die was - en die was erg vol fietsers! Zo het parcours dus opgereden en vervolgens het tijdritparcours dwars door de stad gevolgd. Wel spectaculair om zonder oponthoud door het hoofdstedelijke stadscentrum te rijden. Overal politie en verkeerregelaars. Dat beperkte zich overigens niet tot het Amsterdamse stadscentrum. Prima bewegwijzering en parcoursbegeleiding dus en ook goede bevoorrading al maakten wij er niet veel gebruik van. Het Keizertje in Leimuiden (70km) ligt niet geheel aan het parcours maar was aantrekkelijk genoeg om aan te doen voor koffie en sanitaire stop. Daarna door Leiden en vervolgens enige stukken met wind op de kop. Gelukkig was die niet heel erg sterk deze dag; de fri
sse temperatuur was al genoeg. Na een lang stuk door het Amsterdamse Bos kwam eindelijk de finish bij het Olympisch Stadion weer in zicht. Dat liep een stuk gestroomlijnder dan de voornoemde startprocedure. daar stond Bernice al langs het parcours - die had inmiddels per short-message-service al laten weten trots te zijn op haar behaalde medaille en roze bidon. Het was een mooie eerste fietstochtervaring! Gezamenlijk met de Wassenaarse teamgenoten van deze dag keken we ook terug op een aangename dag koersen in Italiaanse sfeer. En vervolgens waren we vlot genoeg thuis om het slotakkoord van de 'echte mannen' nog even te zien. Zoals de titel van dit stukje al aangaf: een bijzondere dag!
sse temperatuur was al genoeg. Na een lang stuk door het Amsterdamse Bos kwam eindelijk de finish bij het Olympisch Stadion weer in zicht. Dat liep een stuk gestroomlijnder dan de voornoemde startprocedure. daar stond Bernice al langs het parcours - die had inmiddels per short-message-service al laten weten trots te zijn op haar behaalde medaille en roze bidon. Het was een mooie eerste fietstochtervaring! Gezamenlijk met de Wassenaarse teamgenoten van deze dag keken we ook terug op een aangename dag koersen in Italiaanse sfeer. En vervolgens waren we vlot genoeg thuis om het slotakkoord van de 'echte mannen' nog even te zien. Zoals de titel van dit stukje al aangaf: een bijzondere dag!
Leuk om jouw verslag te lezen. Ik vond het een prachtige dag, hoewel het weer niet helemaal mee werkte. Toen ik aan de start kwam was het al een stuk rustiger, dus mooi in de groep door Amsterdam gereden: is toch wel apart. En nu op naar Rotterdam!
BeantwoordenVerwijderenStaat jullie goed dat roze :-)
BeantwoordenVerwijderen