Bloggerstochie

Op een of andere manier is het moeilijker te schrijven over een tocht die je met andere bloggers maakt. Gek he? Aan de andere kant is het wel weer leuk foto's terug te zien en te herinneren waar het was en in welke toestand je er stond. In ieder geval is zo'n start met 'vreemde' 'bekenden' al heel apart. Gelukkig zitten de meesten niet om een woordje verlegen en is de fietssport natuurlijk een dankbaar onderwerp als het al niet over het bloggen gaat..."Hee hoi...welk blog is van jou...?" Zo fietsen we een mooie ronde vanuit Veenendaal en passeren en passant..nou ja en passant...de Italiaanse weg, en de Amerongse Berg. Na het vlakke Joopparcours van vorige week nu een winderig en iets meer geaccidenteerd terrein dus. Mooie tocht, het weer bleef goed, aangenaam gezelschap, koek-en-zopie in een Veenendaalse garage: ingredienten voor een prettige zondagbesteding! Dank aan Marieke en Johan en de verdere familieleden. Prangende vraag na afloop: de benen - to shave or not to shave...

Van links naar rechts: Hans, Menno, Sander, Ton, Amber, Martin, Patrick, Peter, Theo, marcel, Marieke, Klaas en Johan

Bermtoerisme

De bedoeling van deze zaterdag is rond de 100 km te rijden en dus, zoals eerder geschreven, start ik vanaf huis. Een miezerig natte wind waait door de Hazerswoudse polder in mijn gezicht: lekker soepel blijven draaien en vooral niet te hard beginnen. Bijna strand ik op anderhalve kilometer van Swift als ik door een fietser uit tegenover gestelde richting er op attent gemaakt wordt dat het viaduct onder de A4 afgesloten is. Ik keer op een bruggetje maar het voorwiel past precies tussen de planken. Met geluk en iets minder wijsheid wip ik ‘m er tussenuit maar als ik daar met mijn voet was weggegleden had mijn voorwiel hoogstwaarschijnlijk in een dusdanige hoek gestaan dat verder rijden niet mogelijk was geweest. Gelukkig komt het goed en baan ik mij samen met de vriendelijke Hazerswoudenaar een weg door het industriegebied en kom ik bij Swift aan met een paar kilometertjes meer op de teller dan verwacht. Hier blijkt dat voorinschrijven meer tijd in beslag neemt dan de daginschrijving maar dat zal ongetwijfeld met het weer te maken hebben. Toch kan daar voor volgend jaar nog een verbeterpuntje van worden gemaakt.
De eerste kilometers via Zoeterwoude zijn vooral nat en tegenwinderig. Ik roep wel drie keer tegen m’n twee maten dat dit richting Benthuizen beter zal worden. En dat was natuurlijk ook zo want we rijden in dezelfde richting als vanwaar ik uit Alphen was gestart met de wind in t gezicht. Nog voor Stompwijk zien we de eerste ongelukkige: lekke band! En daarna is het zo ongeveer na iedere kilometer raak! Soms hele groepen met bandengeknutsel langs de wegen; bermtoerisme viert hoogtij! Wij drieën hebben echter ’t geluk verschoond te blijven van enig ongemak (naast wind en regen).
In de buurt van de Alphense Hefbrug is het droog en dat blijft het gelukkig ook tot aan de ravitaillering in Ter Aar. Heerlijk pedalerend met het windje in de rug pikken we daar tussen de wandelaars door een banaantje en krentenbolletje mee en verder richting Bilderdam. Daar draaien we tegen de wind in. Gelukkig: een boer met tractor en aanhanger op het parcours waarachter we tot bijna Leimuiden met een flinke groep uit het windje meerijden. Tijd voor een bakkie in het Keizertje. Vervolgens rijden we van lieverlee weer richting Leiden maar uiteraard niet voordat we met een diepe buiging naar het standbeeld van de naamgever van deze toertocht het inmiddels zonnige Rijpwetering passeren. Sommigen willen afstappen maar dat leek mij nu weer iets te veel van het goede. Vanaf Kudelstaart doe ik kopwerk en dat blijft zo tot in Leiden…mijn benen zijn machtig deze dag! Ook nadat we de finish hebben bereikt en ik de terugweg (weer door de regen…) aanvaard. Na ruim 108km zet ik de fiets weer in de garage. Heerlijk ochtendje gefietst!

Fietsen maar...

Na het loopje van vorige week kon dan eindelijk weer de fiets van stal gehaald! Sinds vorig jaar een traditietje. Eerst de 10 km lopen met het schoolteam en dan mag er gefietst worden. moet ook wel: volgende week is alweer de Joop Zoetemelk Classic! Sterker nog...volgende week is al deze week geworden! Daar staat dan de 75 km op het programma. Jammer dat er tussen de 75 en 150 km geen afstand te kiezen is. Dus thuis maar op de fiets stappen en heen en terug fietsen. Dat is dan ongeveer 2x 14km + 75 = 103 km. Dat is een mooie afstand om mee te beginnen!
Vorige week woensdag voor het eerst gefietst (goed ingepakt) en dat viel helemaal niet tegen. Ronde Geertje in Zoeterwoude was een mooie start en vrijdag was het ook een lekker ritje over Ter Aar en Koudekerk om de week te beeindigen in de Moerkapelse polder. Aii...daar ook de eerste platte band... Nu dus in totaal 120 km gefietst en dat is meer dan in de JZC-voorbereiding van vorig jaar. Kan deze week nog wat aangevuld worden - morgen nog maar eens kijken want de rest van de week zijn er geen mogelijkheden meer.

Eindelijk!

Is toch veel te lang geleden dat er op sportgebied iets gebeurde dat ook maar het noemen waard was? Ja, de Olympische Spelen natuurlijk...maar ik bedoelde meer iets van mezelf. Hier en daar wat looptraininkjes en dat was het dan. Begint nu dan eindelijk 't zonnetje door te breken met wat mildere weersomstandigheden?

Zondag bij de 20 van Alphen liep ik de 10km met een team van school mee bij de businessloop. Vorig jaar kwamen voor plek 1 een half minuutje te kort. Dat moest eigenlijk wel recht gezet worden. Ik was benieuwd hoe het zou gaan omdat de voorbereidingen ook weer niet echt top waren gegaan. Te hap-snap. Tot overmaat van ramp (nou ja...ramp...meer ongemak) stonden we vrij achterin bij de start van de businessloop. Voordeel: je kunt er meer inhalen dan wanneer je vooraan staat! Het weer was frisjes maar prachtig zonnig en de sfeer prima met veel publiek langs de kant. Beetje zoeken naar een plekje om te lopen maar na een kilometertje of 2 lukte dat goed. Intussen wel wat snel van start gegaan en bij kilometerpunt 3 werd me dat wel duidelijk aan de tussentijd. Gas er af heeft natuurlijk het risico nooit meer terug te komen in tempo. Voordeel van het parcours van deze editie was datje nooit lang tegenwind had en enigszins beschut kon lopen. Toch heeft het parcours van vorig jaar mijn voorkeur. Maar goed, 10 km is 10 km en hoewel de laatste een heel zware werd, was de eindtijd sneller dan vorig jaar en daar was het uiteindelijk om te doen: 44:27 min.

Bleken we later ook nog eens die eerste plek in het business klassement te hebben veroverd!
Het zonnetje scheen nog mooier en dit moet wel een prachtige start zijn van heerlijke sport dit jaar!