De weersverwachting voor zaterdag 16 maart waren niet rooskleurig...wind, regen en kou... Eigenlijk zoals het de afgelopen weken steeds was. Elke doorgewinterde (?) fietser (m/v) staat te popelen om er op uit te trekken maar wordt door de winterse omstandigheden teruggeworpen op binnen zitten en in het gunstigste geval op de Tacx te gaan zitten. Met dit soort 'knip-en-plakwerk' heb ik er tot afgelopen week nog 750 km uit kunnen persen in 2013. En op deze zaterdag moeten er 100 bijgeschreven kunnen worden...maar gaat dat ook lukken?
Dit jaar is er ook nog een extra activiteit voor mij (en natuurlijk Bernice) tijdens de JZC: de stand in de tent voor
Klimmen tegen MS! Als ik op vrijdagmiddag de spullen in de tent neerzet heeft het al urenlang geregend en waait het behoorlijk om over de temperatuur nog maar te zwijgen... Het zorgt er in elk geval voor dat we zaterdagmorgen om half acht goed aangekleed in de tent aanwezig zijn, de laatste dingetjes in de tent organiseren en dan zijn we er klaar voor. Het aantal deelnemers, zou later blijken, is toch wel minder dan vorig jaar. Logisch ook. Alleen die-hards klimmen op het zadel, vooral de deelnemers die langere afstanden maken. die hadden zich al aangemeld en komen dan toch wel. Voor kortere afstanden zijn de gelegenheidsdeelnemers natuurlijk thuis gebleven. Jammer maar helaas.
Gelukkig wel interesse voor onze stand! Makkelijk plekje ook om af te spreken. Dit jaar ga ik dus echt fietsen met Geert daar waar het vorig jaar misliep... Ook Johan Barelds komt nog even buurten en sponsort ons en passant ook nog ruimhartig: bedankt Johan! Stroopwafels ben je vergeten maar dat maak ik nog een keertje goed met je als we samen weer 'ns een tochtje rijden!
Geert en ik hebben onderweg wel wat spatjes regen maar gelukkig valt de nattigheid verder mee. Het is meer de wind en de temperatuur die het zwaar maken. Het zuigt de power uit de benen van Geert die tot vandaag nog niet op de fiets gezeten had. Heeft echter een skeeler/schaatsconditie waar hij een hoop mee goed maakt. Blijkt zijn skeelergroepje uit Leiderdorp ook nog eens de eerste verzorgingspost te bemensen - ook een fris klusje trouwens!
Her parcours is nogal veranderd en we komen met de 100 km dan helaas niet meer langs het standbeeld van Joop waar we traditiegetrouw natuurlijk onze 'hoed' afnemen voor de naamgever van dit evenement.
Bij Nieuwveen rijden we ook nog een klein stukje verkeerd en snijden we onbedoeld een kilometertje of 4 af. Geert vond het niet erg...
Het colletje van de Cote Bourg de la Creme nemen we moeiteloos en dan horen we de stem van Teun de Reede (speaker) al weer die ons welkom heet en daarbij niet vergeet de nodige aandacht te schenken aan KTMS. Als we terugkomen in de tent blijkt er nog best belangstelling te zijn voor onze stand. Ook nog een mede-deelnemer aan KTMS uit Kudelstaart wiens naam ik even vergeten ben. En de lekkerste verrassing komt binnen via Johan en Susan die zelf een druk weekeinde hebben met andere KTMS activiteiten. Zij komen toch ook nog even kijken en ons een hart onder de riem steken met een lekkere versnapering met koffie! Heerlijk en erg leuk dat jullie er waren! Al met al een prettig dagje: lekker gefietst en mooi nog wat geld opgehaald en het evenement nog wat meer naamsbekendheid gegeven. Er waren al mensen die zich voor de '14 editie gaan aanmelden!
De laatste dag van een kalenderjaar: een moment om even terug te kijken op 365 dagen. Wat kwam er terecht van plannen/doelen? Zijn we tevreden? Wat ging goed? Wat mag beter? Maar dan wel met een positieve twist! Wat betreft de gezondheid is het een prima jaar geweest. Op een enkel snotneusje na heb ik een blakende gezondheid mogen ervaren. Uiteindelijk is dat wel erg belangrijk zo niet het belangrijkst! Dat koppel ik onmiddellijk aan een gesteld fietsdoel: Klimmen tegen MS. 3x de Mont Ventoux beklimmen op 1 dag. Mijn gezonde lijf daarmee in dienst gesteld voor een mooi doel: geld inzamelen t.b.v. het MS fonds dat daar geweldige dingen mee doet in het kader van 'de kracht van bewegen', iets waar ik helemaal achter sta. Niet zozeer het denken in de beperkende mogelijkheden maar juist de focus op wat nog wel kan. Ik ben blij daar een steentje aan te hebben mogen bijdragen.
