Kink in de kabel?

Inmiddels is het nog slechts 12 uur tot het einde van de Top 2000 en dat betekent precies 24 uur voor de Grote Plons waarmee 2011 echt van start gaat! Sponsortechnisch gezien kunnen we al stellen dat het succesvol is: we hebben streefbedrag van 500 euro immers ruim overschreden! Dank aan allen!
De kink bestaat eigenlijk uit het deelnemersveld...zouden Bernice en ik samen 6x de Noordzee in duiken, op basis van het dringende advies van de huisarts moet Bernice deze duik aan zich voorbij laten gaan... Dat is een lelijke tegenvaller, niet in de laatste plaats voor haar zelf. Er waren al diverse items aangeschaft om na afloop maar snel op temperatuur te komen. Maar, zoals Cruijff zou zeggen, elk nadeel hep zijn voordeel: ze gaat zich geheel toeleggen op de verzorging voor mij! En daarnaast legt zij het aanvullende bedrag tot € 700,- op tafel! Nou, daar zal toch niemand bezwaar tegen maken!? Mochten er andere suggesties zijn dan snel berichten! De tijd dringt immers...nog maar 11 uur intussen... er wordt al gefluisterd dat ik dan maar 12x moet duiken...nou laten we zeggen: bij iedere duik 2x plonzen is ook 12 toch?!

Goed begin - half werk?

Vandaag eindelijk weer een stukje gelopen. Op het grootste deel van het parcours viel het lopen best mee maar hier en daar lag er nog wel wat sneeuw...rustig aan lopen dus... na de twee kerstdagen en alweer ruim een week ervoor was er al niet meer bewogen en dat begon ik al goed te voelen... Deze week hopelijk wel weer wat kilometers toevoegen!
Inmiddels staat de teller voor de Nieuwjaarsduik op meer dan € 600,- ! Dat is mooi! Voor Team Telstar met de onverschrokken leden Amber en Ton (en het KWF natuurlijk - daar is het allemaal om te doen) ! Toob Alers heeft vandaag ook een mooie donatie gedaan en daarme staken we in 1x door de € 600,- grens heen. Zo zie je maar dat grote en kleine giften allemaal tot een mooi bedrag kunnen leiden! Alles is welkom en stiekem hopen Bernice en ik nog tot de 700 te kunnen komen...wie weet!

't Loopt lekker!

Kwam er vorige week langzamerhand een geldstroom op gang, deze week werden er mooie stappen gezet! Afgelopen weekeinde konden we al concluderen dat we ons streefbedrag van vijfhonderd euro reeds hebben behaald! Grote en kleine bedragen, per duik of gewoon voor de actie - het is allemaal zeer welkom en gaat zonder pardon naar het KWF. En wetende dat er nog enkelen bedragen in het vooruitzicht hebben gesteld wordt het alleen nog maar mooier! Een betere start van een nieuw jaar kunnen we al haast niet bedenken! Ik verheug me al op de koude duik!
Er kan nog meer bij!!

Eerste donaties!

De eerste reacties op de Nieuwjaarsduik komen zo langzamerhand binnen en ook de eerste donaties en/of toezeggingen zijn gedaan! Hiernaast staan de bedragen. We moeten nog wel even 'door sparen' maar deze week gaan Bernice en ik er echt werk van maken! We maken natuurlijk gebruik van de nieuwe media maar ik denk dat het meestal toch vooral om persoonlijke benadering gaat en dat pakken we deze week (en later in de vakantie week natuurlijk ook) aan. Ik mag trouwens eerst wel eens mijn zwembroek opzoeken! En als het goed is heeft Lars Roos die niet nodig en gaat die in Adamskostuum te water...enfin... het wordt een hele happening die eerste dag van 2011!
Vorig jaar was er commotie rond het Unox-meisje of ook wel... het soepballenmeisje... eens kijken of ik met mijn zwembandje ook de voorpagina van de Telegraaf haal...eeh..wil ik dat eigenlijk wel? ja tuurlijk! Dat levert harde pecunia op voor Team Telstar!!
Credo van onze actie:
Ik stort me in de Noordzee en jullie op mijn rekening!

1 januari

Zo dat is wel heel lang geleden...maar dan toch weer eens een blogje!

In de laatste maand van het jaar ga je natuurlijk met een schuin oog kijken naar het nieuwe jaar. Velen zijn alweer bezig wedstrijdjes en tourtjes te plannen. Ook bemerk ik veel actiebereidheid bij Team Telstar - zij doen dit jaar (weer) mee aan de Alpe duZes. Inmiddels zeer bekend en beroemd vanwege het anti-strijkstok beleid en de gigantisch mooie bedragen die jaarlijks kunnen worden overgemaakt naar het KWF.

Team Telstar heeft op 1 januari meteen een geweldige actie samen met Team Hardleers: 6x in de Noordzee plonzen in het kader van de Nieuwjaarsduik! Super!

Ik heb samen met Bernice besloten daaraan mee te doen! Diep in mijn hart had ik nog liever geprobeerd in juni die Alpe 6x te bedwingen maar de werkgever is wel ruim in vakantiedagen maar ze staan nogal vast...! Dus gaan Bernice en ik die Noordzee maar in. We willen (minimaal) € 500,= bijeen duiken en misschien nog wel meer...

Ieder die dit een leuk initiatief vindt (en wie vindt dat nu niet...) kan dat melden (reageer even met een mailadres dan geef ik het rekeningnummer) en geld overmaken! Het hoeft niet weinig te zijn als het maar gemeend is ;-)

Ik ben benieuwd - verras me!!

Keuzes

Vorige week was een heerlijke want herfstvakantie. En een prettig weekje...voor het eerst weer gelopen en het bezoekje aan Bikemotion was de kers op de herfsttaart. Of past dan een kastanje beter...enfin...de vochtigheidsgraad in de Jaarbeurs steeg tot grote hoogte door al het gekwijl bij zo veel fietsmoois. Daarom niet teveel tekst maar vooral wat plaatjes die mijn aandacht hebben bepaald op die vrijdagmiddag.

Lekker gelopen ook. Hopelijk de start van een leuk loopseizoen!

BikeMotion Benelux

Afgelopen zondag heb ik (denk ik) de laatste km's op de fiets gezeten. Deze vakantieweek zou er nog wat gefietst gaan worden maar watje als ik ben valt het weer ietsje tegen... Ik denk niet dat het er nog van gaat komen! Aan de andere kant trekken de loopschoenen wel weer dus...
Dat wil ik deze winter maar weer eens wat 'serieuzer' oppakken. Niet te gek maar misschien toch weer eens toewerken naar een 15 km ofzo. Ik ben dan ook van plan een online trainingsprogrammaatje op een site te gaan volgen (hardloopschema.nl). Misschien levert het de o, zo nodige en spreekwoordelijke stok achter de deur op! Na al die jaren van lopen is er de laatste jaren enigszins de klad in gekomen. Vorige winter weer wat voorzichtige schreden gedaan tot een redelijke 10 km tijdens de Twintig van Alphen. (dat kan beter kerel...)


Maarrr...eerst ga ik vrijdag nog naar de BikeMotion Benelux! Kaarten zijn binnen. Volgend jaar komt er waarschijnlijk een nieuw ros dus ik wil me wat gaan orienteren... Heb ook al zitten kwijlen bij de kleding van Andrea Tafi en ik denk dat er nog veeel meer leuks te zien zal zijn dus Utrecht... here I come...ik heb er zin an!!

Theo Middelkamp Classic

Vandaag maar weer eens een tocht gereden. In het zoeken naar leuke tochtjes in de kalender van de NTFU stuitte ik op de Theo Middelkamp Classic, georganiseerd door een Goese wielerclub met dezelfde naam. Nu weet ik natuurlijk wel wie deze renner was - ik had immers een tijdje geleden een soort documentair filmpje in een of ander programma over hem gezien - maar toch nog eens even opgezocht wie deze naamgenoot nu precies was. En dan vind je een waslijst aan overwinningen van met name kermiskoersen. In Belgie leverde dat hem de bijnaam "Koning der kermiskoersen" op. Maar let wel: hij is ook de eerste Nederlander die wereldkampioen werd en ook de eerste Nederlander met een overwinning in een Touretappe. Voorwaar geen kattenplasje! Leuk om te lezen hoe die overwinning in een zware bergetappe tot stand kwam...!
Maar goed, vanmorgen dus op weg naar Heinkenszand alwaar de Zeeuwse ren- en tourclub "Theo Middelkamp" haar jaarlijkse Classic organiseerde. Met onvervalst Zeeuwse tongval vertelt een lid van het inschrijvingsteam dat er in Zeeland altijd wind staat maar dat die vandaag niet ongunstig stond. Bovendien had ik dankzij maar liefst 3,50 inschrijfgeld recht op 1x koffie met een heerlijke appelpunt en een busje lubricant ! Dat liet ik me geen 2x zeggen! Dat beeld blijft me de hele tocht van 120 km bij en sleept me natuurlijk door diepe dalen... De wind blaast vanuit oostelijke richting en dat was precies de kant die ik op rijd gedurende de eerste helft van de tocht. Over mooie dijken en dijkjes, door vlakke polders en over hoge bruggen die ook hier natuurlijk open staan - blijkbaar bestaat een 'staande mast route' niet alleen in Alphen aan den Rijn. De vriendelijke meneer van de inschrijving had me nog op een bijna vertrekkend ploegje gewezen zodat ik niet alleen hoefde te fietsen maar die heb ik nooit meer gezien en het ploegje dat ik achterop kom na een kilometertje of 15 rijdt de 70 km en mij net iets te langzaam. Verder wel veel fietsers gezien maar die deden niet mee aan deze tocht die toch alleszins de moeite waard is. Jammer alleen dat ik blijkbaar een pijl miste vlakbij Woensdrecht waardoor ik even wat extra km's omrijd maar gelukkig pak ik de draad vlak voor de stempelpost weer op! Als de dienstdoende stempelaar in Woensdrecht en daarna ook nog zijn zoontje mij van stempels heeft voorzien, waarschuwt het knaapje van een jaar of 10 dat ik wel goed op mijn kaartje moet letten omdat ik anders gediskwalificeerd zal worden. Ik zag mijn appelpunt en smeermiddel al aan mijn neus voorbij gaan dus ik beloof hem plechtig er goed op te zullen passen.
Van dit punt af draai ik terug richting Goes en krijg veelvuldig wind in de rug. Lekker trappen dus en das goed voor de moraal! De polders door maar ook de havengebieden van Yerseke en Wemeldinge! Zo rijd ik, met de lucht van het zilte nat en de iets minder prettige geur van "Zeeuws roem" zoals de mosselen ook worden aangeduid, terug naar de Stelleplas.
En inderdaad: de koffie met appelpunt smaakte voortreffelijk en ik verliet de Zeeuwse dreven met een mooi flesje smeermiddel!

Jubileum

Zit een beetje te surfen langs blogs en kom op mijn eigen blog tot de ontdekking dat ik gisteren precies een jaar geleden mijn eerste episteltje schreef. Dat vroeg natuurlijk om een klein eenvoudig doch geestrijk gevuld glas...

Colletje...3

Geen spierpijn, geen klachten, niks van dat al...
Op de laatste dag rijden Bernice en ik nog een leuk rondje richting het stuwmeer van Allemont en bovenlangs door t liefelijke dorpje Allemont-Eglise weer terug. Ook Bernice vindt het fietsen fantastisch al levert het klimmen nog enige moeite op.

Ik word aan het einde van de dag nog door de buurman uitgenodigd de Lautaret aan te pakken. Nou dat kan ik natuurlijk niet laten schieten en weldra rijden we samen die kant op. Hij is een ervaren fietser in de bergen en ik het groentje maar ik leer graag...
Ook nu is het volop klimmen in de richting van La Grave. De benen en het vochtverlies zorgen er voor dat we niet geheel en al tot ons doel komen en we keren na een kilometer of 25 weer huiswaarts. Ook hier gaat het dalen best goed, eigenlijk beter dan ik vooraf had gedacht. En wie weet word ik ooit nog wel een heuse 'grimpeur' want dat we hier terug gaan komen dat is wel zeker! Enne, oja, wat mij ook zeker heeft getroffen: wat een geweldige inspanning doen de fietsers van Alpe duZes! dat respect was groot maar is nu immens!

Colletje...2

Sinds de Col d’Ornon ligt er toch een beetje druk op de schouders. Die Alpe moet ook bedwongen maar gaat dat ook lukken? Linksaf slaan bij het verlaten van de camping gaat zo ongeveer meteen de klim beginnen. Gelukkig krijg ik een dagje respijt: als ik midden in de nacht na de Ornon wakker wordt, tikt de regen op het dak. Ik stap snel in m’n Björn naar buiten om een en ander veilig te stellen voordat de bui echt losbarst. Na de rest van de nacht onder een heerlijk regentikconcert te hebben geslapen werd het na het ontbijt zo langzamerhand droger. We besluiten het dorpje te bezoeken onder deze matige weersomstandigheden. Alles in Bourg d’Oisans ademt wielersport en bergen. Zoon Yke koopt een marmot-muts voor op zijn hoofd – het diertje is vernoemt naar de bekende cyclo (of zou het andersom zijn?)
De volgende dag gaat het er echt van komen: Alpe d’Huez – la mythique!
Soepel blijven trappen wetende dat het eerste stuk zwaar is en later bij de bochten moet het dan wat beter gaan…deze en nog veel meer gedachten spoken door het hoofd. Zoveel gehoord en gelezen dus daar kan het niet aan liggen! De benen moeten nu spreken! Ik moet wel foto’s maken onderweg anders word ik niet geloofd door de kids! Bij bocht negen (die van Steven Rooks) staat een lotgenoot even uit te puffen. Ik neem meteen even een foto en we wensen elkaar sterkte als hij weer opstapt. Later kom ik hem verstrengeld om een boom weer tegen. Ik roep wat onverstaanbaars als bemoediging en stijg verder. Even voordat ik de finishplaats binnenkom nog een fotootje met een mooi vergezicht!
Dan het dorpje in en moet via een deviation (er is markt die dag) naar de bekende finishplek rijden. Goh, weinig mensen eigenlijk. Op tv staat ‘t er altijd vol.
Ik kijk op het klokje: 1 uur 25 incl. twee fotomomenten. Ik had thuis achter de laptop overmoedig gerekend op 5 kwartier. Moet te doen zijn als ik dit nog eens doe zonder de fotoshoots. Dan dalen – jackje aan want het is hier aanmerkelijk frisser! Ik krijg 62,5km/u op de teller en voordat ik het in de gaten heb sjees ik alweer de camping op. Prachtig hoor – ik heb het gered! Gelukkig zijn de medereizigers ook trots en word ik verwend met een passend shirt en bandana! Ik vertel er maar niet bij dat Marco Pantani er 37 minuten over deed om boven te komen. Maar die hoefde dan ook geen foto’s te nemen onderweg!

Colletje...

De vakantie is voorbij en het is hoogtijd om eens wat te ‘updaten’ op het blog.
Met kids erbij is de reis per camper richting Frankrijk gegaan. Mijn vakantiewens was om in de Alpen eens een colletje te gaan bedwingen. Dat was in al die jaren er nog nooit van gekomen. Kinderen wilden liever iets cultureels zoeken in Parijs (!). Dat doel had eigenlijk de start moeten betekenen van de reis maar omdat het op die zondag de finishdag van de Tour was hebben we dat maar voor de terugreis bewaard. Ik beperk me maar tot ons verblijf in de Alpen alwaar we de 27e juli arriveerden. Bourg d’Oisans was uitgekozen als kampeerverblijf maar we hadden wel 4 campingpogingen nodig voordat we op Camping La Piscine een plekje konden verkrijgen omdat er iemand vanwege familiebesognes onverwacht naar huis moest. Zo gaat dat soms in het leven… De volgende dag eerst maar eens een ritje ter verkenning van de omgeving. Een ritje van 34,5 km richting Allemont samen met Bernice. Prachtig om nu eens in een geheel andere omgeving dan wat ik gewend ben – echt genieten! Na een korte lunch bij de camper besluit ik de Col d’Ornon aan te doen. Volgens vriend Geert, die hier erg veel gefietst heeft in het verleden, was dit een uitgelezen testrondje om even warm te draaien. En met die instelling start ik. Ik verwacht de afslag van de RN91 te nemen en aan het einde van dat dal de col te beklimmen. Hoe anders loopt dat… Als ik de afslag neem kom ik de laatste deelnemers tegen van de triatlon die op deze dag wordt afgewerkt. Wat ik niet verwacht is dat na het passeren van het plaatsje La Paute meteen de klim al begint! Ik ben echt een onbenul hierbij zeg… het is echt anders fietsen in deze omgeving! Ik weet eigenlijk niet zo goed hoe de klim verloopt en die twijfel fietst vervelend. Ik stop in een bocht en denk er over terug te gaan. Maar dat kan natuurlijk niet…daarvoor ben ik niet naar Frankrijk gekomen. Dus ik stap na een korte pauze met een reepje en nog wat bidonvocht maar weer op. Nu blijkt dat ik na 1 bocht een hint ga krijgen – een bordje met de mededeling dat het dorpje nog maar 2 km verderop ligt! Kijk, dat doet een vertwijfeld mens goed! Zo trap ik toch nog vrolijk het laatste stukje van de col over. Fotootje maken natuurlijk, colaatje drinken en dan terug. Dalen is ook heel speciaal denk ik. Ik ben niet zo’n ‘daredevil’ . Maar ik vind dat het me goed afgaat en jammer genoeg ben ik in no-time weer beneden! Met gemengde gevoelens kom ik terug op de camping: dalen viel mee maar (hoe) kom ik die Alpe d’Huez op?!

Le Tour de Rotterdam

Kijkend naar een mooie etappe van de Tour de France (met de Colombiere en de Madeleine) bedenk ik dat het wel eens tijd is om iets te bloggen over de pelotonstocht die vorige week in het kader van 'side events' van Le grand Depart werd georganiseerd. Leek me vooraf een mooie ervaring. Vorig jaar de Vuelta en dit jaar de Giro en de Tour!

Vanaf het terrein van the Greenery schiet Joop Zoetemelk ons om 9 uur weg, of nee, we vertrokken en net buiten Barendrecht werd de tocht geopend met zijn rode vlag!

Door een wegcaptain werd me al verteld dat de tunnel onder de Oude Maas hem nog wel even angst inboezemde. Met snelheid naar beneden en dan als een harmonica die weer in elkaar vouwt boven zien te komen. Het is prachtig om deze tunnel in te rijden en verkoelend ook want buiten ishet aardig warm, vooral op de momenten dat de zon doorbreekt. Inderdaad vindt het 'harmonica-effect' plaats maar alles gaat als vanzelf. Iederen is nog scherp natuurlijk. Over mooie dijken rijden we via Hellegatsplein richting het Zeeuwse land en na een plaspauze komen we bij Bruinisse (lastig hoekje om het haventje heen) in Zeeland. Overal mensen langs het

parcours en het is natuurlijk prachtig over afgezette weg het parcours te volgen. Prachtig gezicht om in een bochtig gedeelte even achterom te kijken en het tweede peloton te zien rijden.
Het rijden in een peloton is best een klusje dat je door ervaring moet leren. Met veel respect voor de profs kijk ik dan ook toch met andere ogen naar het peloton. Hoge snelheid en erg dicht op elkaar is het toch een wonder dat er eigenlijk zo weinig gebeurt. Er op lettend zie je ware kunstenaars rijden in de TdF.
We passeren de stormvloedkering en daarna volgt een korte pauze: de ravitaillering in De Punt is tot in de puntjes geregeld. Water, krentenbollen, bananen en appels zijn in ruime mate aanwezig en de bidons kunnen eindeloos worden bijgevuld. Het is best warm deze dag!

Langzamerhand draaien we dus weer richting Rotterdam. Over Goedereede richting Hellevoetsluis. Leuk om hier over de weg achter de motoren m'n oude woonplaats te passeren en zo over de Kanaaldijk naar de Groene Kruisweg te gaan. Normaliter een drukke verkeersader en nu wacht iedereen op ons! We passeren de Spijkenisserbrug en zien boven Barendrecht een pikzwarte lucht hangen. Het laatste stukje rijden we dan ook in regenachtig weer en het is jammer dat de finish zo wordt bereikt. Het gezellige terras was nog meer tot z'n recht gekomen als het droog was gebleven. Maar goed het was een leuke dag en ik heb erg genoten van het bijzondere om eens te kunnen 'koersen' over een vrijgehouden weg zonder oponthoud! Alle begeleidende motoren, wegcaptains en verder iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt: TOP!

http://

Pelotonstocht

Dat was alweer veel te lang geleden maar soms gaat dat zo. En drukke tijd in het schooljaar en misschien ook wel even een 'writersblock'? Welnee, dat laatste natuurlijk niet - dat is veel te tendentieus. Misschien kan het zijn dat de fietstochtjes niet erg inspirerend waren? En dan moeten we ook nog 's de voetbalwedstrijden volgen...

Maar nu is de blik op aanstaande zaterdag gericht. Nadat vrijdag Oranje eerst afrekent met Brazilie staat zaterdag de pelotonstocht van

'Le Tour de Rotterdam' op de kalender. Heb van de week het startnummer binnengekregen en dat is altijd het moment dat 't gaat kriebelen. Van de opwinding gisteren meteen een langer duurritje gereden en in de warmte vielen de laatste kilometers niet mee... Maar goed, zaterdag de pelotonstocht. Lijkt me erg spannend; net echt eigenlijk. Motoren erbij, materiaalwagens er achter... ben benieuwd!

Geen bel !?

Nee mevrouw...inderdaad geen bel...!!! Op het fietspad van de Hoogeveense weg naar ergens tussen Waddinxveen en Moerkapelle achterhaal ik een tweetal groepjes hardlopers. Gewoontegetrouw roep ik "Pardon..!!" als ik het groepje nader en bedank ze bij het passeren voor het opzij gaan. Als ik het tweede groepje ben gepasseerd roept een der dames mij 'Geen bel!?' na. Even overweeg ik te stoppen zodat ik de hardlopende dame in kwestie precies kan uitleggen waarom ik niet bel. In plaats van dat irritante geklingel, dat zenuwachtige geping roep ik 'pardon!" en bedank zelfs voor het opzij stappen. Veel correcter toch? Maar iintussen rijd ik al veel te ver om te stoppen en terugrijden is al helemaal te gek. Dan maar hopen dat ze dit blogje leest!

Una giornata particolare

Op de laatste dag van een weekje meivakantie rinkelde het wekkertje al om half zes...ppfff dat valt echt niet mee! Maar wel lekker om op het gemakje alles klaar te krijgen en op tijd (dat is om 7 uur) in Amsterdam te staan op het parkeerterrein van Reuters. Dat is een kilometer of anderhalf van de start verwijderd; een ideale plek. Bernice wat stilletjes omdat een eerste keer deelnemen aan een toertocht toch enige spanning met zich meebrengt.

De 150km zou starten tussen 7 en 8 uur. Maar rond de klok van half acht aangekomen, werd de startzone afgesloten voor de volgende start (van de 100km). Besloten werd om de startzone te laten voor wat die was - en die was erg vol fietsers! Zo het parcours dus opgereden en vervolgens het tijdritparcours dwars door de stad gevolgd. Wel spectaculair om zonder oponthoud door het hoofdstedelijke stadscentrum te rijden. Overal politie en verkeerregelaars. Dat beperkte zich overigens niet tot het Amsterdamse stadscentrum. Prima bewegwijzering en parcoursbegeleiding dus en ook goede bevoorrading al maakten wij er niet veel gebruik van. Het Keizertje in Leimuiden (70km) ligt niet geheel aan het parcours maar was aantrekkelijk genoeg om aan te doen voor koffie en sanitaire stop. Daarna door Leiden en vervolgens enige stukken met wind op de kop. Gelukkig was die niet heel erg sterk deze dag; de frisse temperatuur was al genoeg. Na een lang stuk door het Amsterdamse Bos kwam eindelijk de finish bij het Olympisch Stadion weer in zicht. Dat liep een stuk gestroomlijnder dan de voornoemde startprocedure. daar stond Bernice al langs het parcours - die had inmiddels per short-message-service al laten weten trots te zijn op haar behaalde medaille en roze bidon. Het was een mooie eerste fietstochtervaring! Gezamenlijk met de Wassenaarse teamgenoten van deze dag keken we ook terug op een aangename dag koersen in Italiaanse sfeer. En vervolgens waren we vlot genoeg thuis om het slotakkoord van de 'echte mannen' nog even te zien. Zoals de titel van dit stukje al aangaf: een bijzondere dag!

Giromania

De datum van de Girostart nadert nu met rasse schreden. Dat viel met name afgelopen zaterdag op toen het Giroshirt op de mat plofte. Deze was aangeschaft bij de inschrijving voor de Amsterdamse editie. Prachtig hoor en stiekem heb ik er op zaterdag al een tourtje mee gemaakt! Zondag trekken we 'm natuurlijk ook aan! Vriendin Bernice start op de 70 km en ik sta iets eerder op de pedalen voor 150 km's. Via leuke items, zoals daarnet in de uitzending van Holland Sport met Gerben Karstens, begint het natuurlijk wel te kriebelen! Hopelijk zal het weer wel iets meer 'Italiaans' worden want gisteren en vandaag was het natuurlijk uien - vreselijk hoor al die regen... En dat doet me meteen denken aan zaterdag: dan zou ik eigenlijk moeten starten voor de Middelburgse editie! dat houd ik nog even in beraad. Dan moet het weer wel echt meezitten want anders zie ik het niet zitten voor de zondag. En eerlijk gezegd: het wordt me in die omstandigheden afgeraden in mij directe omgeving...

Enfin, we zien nog deze week. Eerst nog een paar soepele trainingsritjes!

Daar gaan we weer!

Nou, dat is wel even lang geleden... Gelukkig nu even tijd en hopelijk dan weer een beetje continuiteit wat betreft de blogberichtjes! Natuurlijk niet stil gezeten (tenzij je ook stil op je fietszadel kunt zitten natuurlijk met rondpedalerende benen...).

Zo langzamerhand komt de meivakantie in zicht en aan het eind daarvan natuurlijk het Giroweekeinde!! Zowel zaterdags in Middelburg als zondags in Amsterdam. Moet er nog even doorgefietst worden natuurlijk. Voor mijn doen zit ik al best op een redelijk kilometrage al kan het altijd beter natuurlijk. Zit te bedenken dat dit ook wel ns hiernaast meegedeeld kan worden. Zo ff proberen toe te voegen.

Ander nieuwtje zit 'm in mijn verjaardagscadeau: kwam vanmiddag binnen... de Garmin Edge 705! Maar ik ben pas over drie weken oid jarig... Tips en adviezen mogen latijd gegeven worden natuurlijk! Zit net het trainingscenter te downloaden...

Bloggerstochie

Op een of andere manier is het moeilijker te schrijven over een tocht die je met andere bloggers maakt. Gek he? Aan de andere kant is het wel weer leuk foto's terug te zien en te herinneren waar het was en in welke toestand je er stond. In ieder geval is zo'n start met 'vreemde' 'bekenden' al heel apart. Gelukkig zitten de meesten niet om een woordje verlegen en is de fietssport natuurlijk een dankbaar onderwerp als het al niet over het bloggen gaat..."Hee hoi...welk blog is van jou...?" Zo fietsen we een mooie ronde vanuit Veenendaal en passeren en passant..nou ja en passant...de Italiaanse weg, en de Amerongse Berg. Na het vlakke Joopparcours van vorige week nu een winderig en iets meer geaccidenteerd terrein dus. Mooie tocht, het weer bleef goed, aangenaam gezelschap, koek-en-zopie in een Veenendaalse garage: ingredienten voor een prettige zondagbesteding! Dank aan Marieke en Johan en de verdere familieleden. Prangende vraag na afloop: de benen - to shave or not to shave...

Van links naar rechts: Hans, Menno, Sander, Ton, Amber, Martin, Patrick, Peter, Theo, marcel, Marieke, Klaas en Johan

Bermtoerisme

De bedoeling van deze zaterdag is rond de 100 km te rijden en dus, zoals eerder geschreven, start ik vanaf huis. Een miezerig natte wind waait door de Hazerswoudse polder in mijn gezicht: lekker soepel blijven draaien en vooral niet te hard beginnen. Bijna strand ik op anderhalve kilometer van Swift als ik door een fietser uit tegenover gestelde richting er op attent gemaakt wordt dat het viaduct onder de A4 afgesloten is. Ik keer op een bruggetje maar het voorwiel past precies tussen de planken. Met geluk en iets minder wijsheid wip ik ‘m er tussenuit maar als ik daar met mijn voet was weggegleden had mijn voorwiel hoogstwaarschijnlijk in een dusdanige hoek gestaan dat verder rijden niet mogelijk was geweest. Gelukkig komt het goed en baan ik mij samen met de vriendelijke Hazerswoudenaar een weg door het industriegebied en kom ik bij Swift aan met een paar kilometertjes meer op de teller dan verwacht. Hier blijkt dat voorinschrijven meer tijd in beslag neemt dan de daginschrijving maar dat zal ongetwijfeld met het weer te maken hebben. Toch kan daar voor volgend jaar nog een verbeterpuntje van worden gemaakt.
De eerste kilometers via Zoeterwoude zijn vooral nat en tegenwinderig. Ik roep wel drie keer tegen m’n twee maten dat dit richting Benthuizen beter zal worden. En dat was natuurlijk ook zo want we rijden in dezelfde richting als vanwaar ik uit Alphen was gestart met de wind in t gezicht. Nog voor Stompwijk zien we de eerste ongelukkige: lekke band! En daarna is het zo ongeveer na iedere kilometer raak! Soms hele groepen met bandengeknutsel langs de wegen; bermtoerisme viert hoogtij! Wij drieën hebben echter ’t geluk verschoond te blijven van enig ongemak (naast wind en regen).
In de buurt van de Alphense Hefbrug is het droog en dat blijft het gelukkig ook tot aan de ravitaillering in Ter Aar. Heerlijk pedalerend met het windje in de rug pikken we daar tussen de wandelaars door een banaantje en krentenbolletje mee en verder richting Bilderdam. Daar draaien we tegen de wind in. Gelukkig: een boer met tractor en aanhanger op het parcours waarachter we tot bijna Leimuiden met een flinke groep uit het windje meerijden. Tijd voor een bakkie in het Keizertje. Vervolgens rijden we van lieverlee weer richting Leiden maar uiteraard niet voordat we met een diepe buiging naar het standbeeld van de naamgever van deze toertocht het inmiddels zonnige Rijpwetering passeren. Sommigen willen afstappen maar dat leek mij nu weer iets te veel van het goede. Vanaf Kudelstaart doe ik kopwerk en dat blijft zo tot in Leiden…mijn benen zijn machtig deze dag! Ook nadat we de finish hebben bereikt en ik de terugweg (weer door de regen…) aanvaard. Na ruim 108km zet ik de fiets weer in de garage. Heerlijk ochtendje gefietst!

Fietsen maar...

Na het loopje van vorige week kon dan eindelijk weer de fiets van stal gehaald! Sinds vorig jaar een traditietje. Eerst de 10 km lopen met het schoolteam en dan mag er gefietst worden. moet ook wel: volgende week is alweer de Joop Zoetemelk Classic! Sterker nog...volgende week is al deze week geworden! Daar staat dan de 75 km op het programma. Jammer dat er tussen de 75 en 150 km geen afstand te kiezen is. Dus thuis maar op de fiets stappen en heen en terug fietsen. Dat is dan ongeveer 2x 14km + 75 = 103 km. Dat is een mooie afstand om mee te beginnen!
Vorige week woensdag voor het eerst gefietst (goed ingepakt) en dat viel helemaal niet tegen. Ronde Geertje in Zoeterwoude was een mooie start en vrijdag was het ook een lekker ritje over Ter Aar en Koudekerk om de week te beeindigen in de Moerkapelse polder. Aii...daar ook de eerste platte band... Nu dus in totaal 120 km gefietst en dat is meer dan in de JZC-voorbereiding van vorig jaar. Kan deze week nog wat aangevuld worden - morgen nog maar eens kijken want de rest van de week zijn er geen mogelijkheden meer.

Eindelijk!

Is toch veel te lang geleden dat er op sportgebied iets gebeurde dat ook maar het noemen waard was? Ja, de Olympische Spelen natuurlijk...maar ik bedoelde meer iets van mezelf. Hier en daar wat looptraininkjes en dat was het dan. Begint nu dan eindelijk 't zonnetje door te breken met wat mildere weersomstandigheden?

Zondag bij de 20 van Alphen liep ik de 10km met een team van school mee bij de businessloop. Vorig jaar kwamen voor plek 1 een half minuutje te kort. Dat moest eigenlijk wel recht gezet worden. Ik was benieuwd hoe het zou gaan omdat de voorbereidingen ook weer niet echt top waren gegaan. Te hap-snap. Tot overmaat van ramp (nou ja...ramp...meer ongemak) stonden we vrij achterin bij de start van de businessloop. Voordeel: je kunt er meer inhalen dan wanneer je vooraan staat! Het weer was frisjes maar prachtig zonnig en de sfeer prima met veel publiek langs de kant. Beetje zoeken naar een plekje om te lopen maar na een kilometertje of 2 lukte dat goed. Intussen wel wat snel van start gegaan en bij kilometerpunt 3 werd me dat wel duidelijk aan de tussentijd. Gas er af heeft natuurlijk het risico nooit meer terug te komen in tempo. Voordeel van het parcours van deze editie was datje nooit lang tegenwind had en enigszins beschut kon lopen. Toch heeft het parcours van vorig jaar mijn voorkeur. Maar goed, 10 km is 10 km en hoewel de laatste een heel zware werd, was de eindtijd sneller dan vorig jaar en daar was het uiteindelijk om te doen: 44:27 min.

Bleken we later ook nog eens die eerste plek in het business klassement te hebben veroverd!
Het zonnetje scheen nog mooier en dit moet wel een prachtige start zijn van heerlijke sport dit jaar!

Neee!!!

Ik wil nu geen sneeuw meerr!!!
(opzouten ermee zou ik bijna zeggen...)

RunKeeper

Na die winterse omstandigheden werd het weer hoog tijd de nog vrij nieuwe loopschoenen weer eens aan te trekken. In dit kalenderjaar was dat nog niet voorgekomen. veel excuses zijn er aan te voeren maar geen enkele zal echt hout snijden dus ik laat ze achterwege. Deze weken die inmiddels zijn voorbij gegaan heb ik alleen op de Bremshey cardio-trainer gezeten. Ook leuk...maar dan anders zullen we maar zeggen. Ik blijf er toch bij: ik ben een buitensporter!
Nu kwam ik via blogger Gert Noordhoek aan een nieuw fenomeen, of beter gezegd, een nieuwe Apps voor de iPhone: de 'Runkeeper' Vanavond voor t eerst eens een loopje mee gedaan. Klein rondje tijdens de voetbaltraining van zoonlief!
RunKeeper Shared Fitness Running Activity
Eerst meende ik af te lezen dat ik nieuwe wereldrecords had gelopen met een gemiddelde loopsnelheid van maar liefst 32,08 km/uur! Want in iets meer dan een half uurtje had ik 18,09 km gelopen... Het kaartje leerde me dat om onduidelijke reden, tijdens een tussenstopje na een kilometertje of 2,5, ik een virtueel uitstapje naar Zoetermeer had gedaan en daarna mijn looproute had vervolgd. De puzzel voor vanavond was dus: hoe dat hemelsbrede misverstand van zo'n 12 km te verwijderen. 't Is uiteindelijk gelukt via de iTunessite. Leuke 'apps' dus...

Plannen

2010: Tolstoi-jaar, einde van het Spaceshuttle programma, Australie verbiedt gloeilampen en Nederland gaat weer olie winnen in Schoonebeek!(http://nl.wikipedia.org/wiki/2010)

Een nieuw jaar vraagt nieuwe plannen en nee...het zijn geen voornemens! Je moet immers altijd je best doen, toch? Dingen plannen hoort wel bij een nieuw jaar vind ik. Zeker als je graag fietst. Je wilt je toch op bepaalde prestaties gaan richten. Het seizoen was nog maar nauwelijks voorbij en de kriebel voor nieuwe fietsplannen deed mij al gauw zoeken naar fietstochten en routes. Een heel exceldocument vol snode plannen waarvan slechts een paar ideetjes in de hiernaast geplaatste fietsplanning voor 2010 staan. Hopelijk komt er dus nog meer bij! Maar zeker is dat Joop de 'prima vera' voor mij is. En het leuke is dat daar (oude) bekenden ook hun pijlen op gaan richten. Laten we duimen voor dezelfde weersomstandigheden als vorig jaar!